rozrabiacz

rozrabiacz
rozrabiacz {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos V, lm M. -e, D. -y, pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'osoba lubiąca rozrabiać, wszczynać awantury, konflikty, wywoływać zamieszanie, intrygować': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dopuścić rozrabiaczy do głosu. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • rozrabiacz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) posp. «ten, kto rozrabia, robi intrygi, wywołuje awantury, zamieszanie; intrygant» Poskromić rozrabiaczy …   Słownik języka polskiego

  • rozrabiaczka — ż III, CMs. rozrabiaczkaczce; lm D. rozrabiaczkaczek forma ż. od rozrabiacz Była typem rozrabiaczki …   Słownik języka polskiego

  • rozrabiaka — m odm. jak ż III, CMs. rozrabiakaace; lm M. rozrabiakaki, DB. rozrabiakaków posp. «awanturnik, łobuz, rozrabiacz» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”